در روز یکشنبه ۸ اسفند و بنابر سنت جاافتاده‌یِ “یکشنبه‌های اعتراضی” تجمعات اعتراضی بازنشستگان در ۱۸ شهر بر پا شد. بر اساس ویدئوها و گزارش‌هایی که پیشتر منتشر شده‌اند این تجمعات در تهران مقابل مجلس و در شهرستان های تبریز، رشت، شوشتر، شیراز، اصفهان، اهواز، ایلام، خرم آباد، بجنورد، کرمانشاه، اردبیل، قزوین، اراک، مشهد، شوش، شهرکرد، گرگان و … برگزار شدند. بنا بر مفاد قطعنامه‌ها و شعارهایی که بازنشستگان در تجمعات سر می‌دهند “آزادی بی قید و شرط تمامی فعالان بویژه آقای اسماعیل گرامی” از اهم مطالبات است.
به غارت رفتن صندوق سازمان تامین اجتماعی توسط دست‌اندرکاران حکومتی از یکطرف، مقاومت و پیگیری بازنشستگان برای احقاق حقوق خود از طرف دیگر نیز فاکتورهایی است که باعث شده است این تجمع‌ها مورد توجه همگان قرار بگیرد. این بخش از طبقه کارگر ایران با تجمعات اعتراضی خود در روزهای یکشنبه، که دیگر به یک سنت مبارزاتی تبدیل شده است، هر بار انرژی تازه‌ای به جنبش آزادی‌خواهی و عدالت طلبی می‌دهند.
در چنین اوضاع و احوالی است که رسانه حکومتی ایلنا، رسانه‌ای در خدمت نهادهای دست‌ساز حکومتی نظیر خانه کارگر و شوراهای اسلامی کار، مجبور به انعکاس این تجمعات اعتراضی شده است؛ اما انعکاسی ناقص، سرهم‌بندی و سانسور شده. این رسانه در گزارش‌گونه‌ای تحت عنوان “قطعنامه بازنشستگان تامین اجتماعی پیرامون طرح خواسته‌ها” به اشاراتی به چند بند قطعنامه به روایت خود بسنده کرده است. در این گزارش هیچ اشاره ای به شعارهایِ داده شده در این تجمعات نمیشود؛ شعارهایی نظیر “نه مجلس نه دولت نیستند به فکر ملت”؛ “رئیسی دروغگو، حاصل وعده هات کو” و “ظلم و ستم کافیه, سفره ما خالیه”. تا آنجاییکه به خودِ قطعنامه‌های بازنشستگان مربوط میشود در گزارشِ ایلنا هیچ اشاره ای به بندِ “آزادی بی قید و شرط تمامی فعالان بویژه آقای اسماعیل گرامی” نمیشود. مطالبه آزادی فعالان بویژه اسماعیل گرامی در شرایطی که حاکمان با دستگیری و زندانی کردن سخنرانان و دست اندرکاران تجمعات اعتراضی کارگران، بازنشستگان و فرهنگیان تلاش میکنند تا صدای اعتراض آنان را در جامعه خاموش کنند دو چندان میشود. خوشبختانه، فعالین جنبش‌های مطالباتی با هوشیاری تمام شعار آزادی این زندانیان را به یکی از شعارهای اصلی تجمعات اعتراضی تبدیل کرده‌اند.
اشاره نکردن ایلنا به این بخش از مطالبات؛ شعارهای داده شده در این تجمعات اعتراصی و گستردگی این تجمعات در اقصا نقاط ایران نه یک سهل‌انگاری بلکه یک سانسور رسانه ایست و جا دارد که از طرف رسانه های بازنشستگان و دیگر رسانه های کارگری افشا گردد.
🔸 هیئت تحریریه رسانه‌های اتحادیه آزاد کارگران ایران
