رهایم کن تا پرواز کنم بگذار بکوچم به جادههای بیبرگشت! بگذار بنوشم توقف، رسالتِ پرندگان نیست اگر بمانم نخواهم خندید اگر نروم بهار -با غنچهی قدمهایش- نمیآید یک روز سرتاسر سرزمینم را بال میگشایم و ترانههای گمنامم وردِ زبانها میشوند «احمد کایا» عکس از جواد شیدا