دولت ها بر آماجِ هر خیابان ، بالغ می شوند ژنرال ها به نامِ حقوقِ بَشر ، شیپور می کِشند امّا تو با گندُمَکِ واژهْ پوش ! و من با دقایق مُتّحد شدیم : تا هرگز از مرگ نَهراسیم … 📚  شعری از :  برتولت فریدریش برشت ✍ برگردان به پارسی : امید آدینه 📌 […]

این شعر در سال ۱۹۳۹ سروده شده و از آن به نام وصیت‌نامه‌ی برشت نام می‌برند

به چشم دشمن نگاه می‌کنی؛ اما هیچوقت خرخره‌ی دزدی را که اصلا گرسنگی نکشیده، نمی‌گیری! «برتولت برشت»  

از آن رو که پرولتاریا با رشادت و ایثار می‌جنگد او را به جنگ گسیل می‌دارند؛ چرا و برای که می‌جنگد؟ بر او معلوم نیست و نباید بدان بپردازد لعنت به جنگ شما!‏ تنها به ضیافتش بروید!‏ ما تفنگ‌ها را بر زمین می‌کوبیم،‏ و در جنگ دیگری شرکت می‌کنیم همان جنگ راستین پرولتاریا به خط […]

با زیرنویس فارسی

زندان‌بانان به راه افتاده‌اند؛ با جاسوسان و قصابان. _کمر به خدمت خلق بسته_ عذاب می‌دهند و شکنجه می‌کنند به شلاق می‌بندند و گردن می‌زنند با مزدی ناچیز… «برتولت برشت»

نظر به اینكه همیشه گرسنه می‌مانیم زیرا كه نان سفره‌ی ما را ربوده‌اید مصمم شدیم كه ثابت كنیم؛ بین ما و نان و گندم خوب به جز یک گام فاصله ای نیست… تفنگهایتان سرهای ما را نشانه رفته است مصمم شدیم كه از مرگ نهراسیم! «برتولت برشت»

هر صبح، برای درآوردنِ نان‌ام، به بازار می‌روم، جایی که دروغ ها را می‌خرند. امیدوار در صف می‌ایستم میان فروشندگان. «برتولت برشت»