مرتضی شریفی
تورم و گرانی سرسام آور همه روزه و در ابعاد گستره تری زندگی و معیشت اکثریت قریب به اتفاق جامعه را به فلاکت کشانده است. کار بجایی رسیده که سران سه قوه تشکیل جلسه میدهند و قالیباف اخطار به نداشتن “احساس امنیت و ثبات در حوزه اقتصادی” سرمایه داران میکند.
در چنین شرایطی است که حکومت بار دیگر به حربه آشنای کالا برگ الکترونیکی متوسل شده؛ به امید آنکه بتواند با هیاهوی تبلیغاتی و با پرتاب چندر غازی به سوی توده های میلیونی آتشی بر خشم آنها بریزد. قرار است یک میلیارد دلار جهت اجرایی شدن طرح کالا برگ الکترونیکی برای ۶۰ میلیون نفر اختصاص داده شود تا سه دهک کم درآمد به ازای هر نفر ۵۰۰ هزار و دهک‌های چهار تا هفت هر نفر ۳۵۰ هزار تومان از ۱۱ قلم کالای منتخب استفاده کنند.
البته در همین جا لازم است اشاره کنیم حکومت به رغم اینکه یکبار بخاطر نداشتن بودجه مجبور به قطع کالا برگ الکترونیک شده بود این بار با وام گرفتن یک میلیارد دلار از صندوق توسعه ملی دو باره دست به این کار زده است؛ وام گرفتن از صندوقی که با هدف توسعه عمران کشور تاسیس شده و نه برای هزینه های روزانه.
البته این اولین بار نیست که پزشکیان دست به خالی کردن صندوق توسعه ملی میزند او پیش از این در آغاز دوران ریاست جمهوری خود نیز ۳۵۰ هزار میلیارد تومان از این صندوق برای پرداخت بدهی‌های فوری دولت به گندم‌کاران و پرستاران برداشت کرده و سهم درآمدهای نفتی این صندوق را تا ۲۰ درصد کاهش داده بود. برداشت دولتهای مختلف از صندوق توسعه ملی برای اداره امور جاری و باز پس ندادن وام های خود بجایی رسیده است که مهدی غضنفری به عنوان رئیس هیأت عامل در سال گذشته گفته بود که او امیدی به بازپرداخت بدهی دولت به صندوق توسعه ملی ندارد و احتمالاً این میزان از بدهی به عنوان غیرقابل وصول فرض خواهد شد و خطر تعطیلی صندوق توسعه ملی هم وجود دارد!
اما آنچه که همراه با تبلیغات رسانه های رسمی و حکومتی در باره کالا برگ الکترونیکی جلب توجه میکند تعریف و تمجید محسن باقری (رئیس کارگروه مزد شورای‌عالی کار) از کالا برگ الکترونیکی و آنهم در روز سی ام بهمن و درست در روزی است که باید در مورد دستمزد کارگران تصمیم گیری شود میباشد. قابل ذکر است که این جلسه بدون تصمیم گیری و برای کسب “اطلاعات تکمیلی” به اسفند ماه موکول شد. به گفته محمدرضا تاجیک( نماینده دست ساز و حکومتی کارگران در شورای‌عالی‌کار)، به احتمال زیاد باید در ۱۵ روز ابتدایی اسفندماه، شاهد برگزاری و اعلام نهایی رقم سبد معیشت باشیم.
باقری میگوید، “توزیع بن کارگری به کارگران این امکان را میدهد که کالاهای مورد نیاز خود را با قیمت واقعی و بدون واسطه تهیه کنند. این اقدامات می‌تواند به تأمین کالاهای اساسی و کاهش فشار بر خانواده‌ها منجر شود و در نهایت به بهبود کیفیت زندگی مردم و کارگران کمک کند”.
باید از جناب باقری پرسید که کمک هزینه های ۵۰۰ هزار و ۳۵۰ هزار تومان آنهم در دو نوبت چگونه میتوانند به بهبود کیفیت زندگی مردم کمک کنند در حالیکه افزایش سر سام آور قیمت نان، لبنیات، داروها، قبوض انرژی، اقلام خوراکی پروتئینی، سیب‌زمینی و گوجه فرنگی و هزینه‌های حمل و نقل دیگر حتی صدای همه رسانه های حکومتی را درآورده است. در یک نمونه خبرگزاری ایلنا گزارش میدهد، “در عرض مدت سه ماه از شهریور تا آذر، کره پاستوریزه ۱۰۰ گرمی به عنوان یک قلم کالای ساده، بیش از ۵۷ درصد گران شده، قیمت آن از ۳۸ هزار تومان به ۶۰ هزار تومان رسیده است.”
باید از جناب باقری پرسید که او و هیات نمایندگان به اصطلاح کارگری او در شورای عالی کار چگونه میخواهند با “صدقه” حاکمان تحت عنوان کالا برگ الکترونیکی از “سقوط بیش از ۴۰۰ در صدی دستمزد کارگران فقط در عرض ده سال، یک پدیده بی سابقه در تاریخ اقتصاد ایران” جلوگیری کنند!؟
البته که باقری و دیگر اعضای باند او در شورای عالی کار هیچ جوابی به این همه فقر و فلاکت و تورم سرسام آوری که حاکمان در مدت حکمرانی خود بر مردم روا داشته اند را ندارند. با اینحال هر ساله با کلی هزینه و برو بیا و سر و صدا، دور میزی پر از بهترین پذیرایی ها جمع میشوند، معرکه ای به نام سبد هزینه معیشت راه میاندازند و در آخرین روزهای سال، دست در دست مافیای ثروت و قدرت، سفره های خالی ما کارگران را با تصویب دستمزدهای چندین برابر زیر خط فقر، خالی تر میکنند و سپس داستان امضا کرده ایم و نکرده ایم راه میاندازند تا سالی دیگر از راه رسد و شعبده بازی دیگری راه بیاندازند.
بر خلاف سال گذشته که این “نمایندگان کارگری” برای حفظ قواعد خیمه شب بازی هم که شده با ژست مخالف در جلسه شورای عالی کار ظاهر شدند و در نهایت با امضا نکردن مبلغ تعیین شده دستمزد جلسه را ترک کردند، امسال به “توافقات اولیه” با نماینده دولت و کارفرمایان رسیده و روند جلسه سی ام بهمن را “به طور کلی مثبت” ارزیابی کردند.
خلاصه آنکه، بنطر میرسد که تنها این حاکمان نیستند که در آستانه تعیین دستمزد با علم کردن طرح کالا برگ الکترونیکی تلاش برای خاموش کردن نارضایتی میلیون ها کارگر و دیگر اقشار زحمتکش جامعه دارند بلکه نمایندگان دست ساز و حکومتی در شورای عالی کار نیز از این فرصت بدست آمده نهایت استفاده کرده و با اعلام رضایت از نتایج تا کنونی جلسات شورای عالی کار و با فریبکاری میکوشند تا از بروز هرگونه “التهابی” درجامعه جلوگیری کنند.
در پایان، ما کارگران به همه دست اندرکاران حکومتی و به همه تصمیم گیرندگان در شورای حکومتی عالی کار میگوییم که همگی شما در بوجود آمدن این اوضاع جهنمی مقصر و شریک هستید! دیگر صبر ما کارگران و دیگر زحمتکشان جامعه بسر آمده و این وضعیت را تحمل نخواهیم کرد! دیری نخواهد پایید که این اعتصابات و تظاهرات خیابانی پراکنده همچون جویبارهایی به همدیگر وصل شوند و بمثابه رودخانه ای خروشان بحرکت در آیند و پایه های این سیستم اقتصادی-سیاسی غارتگر و چپاولگر را به لرزه در آورند.
