✍ مرتضی شریفی
بابایی کارنامی، رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس در نشست مشترک هیئترئیسه این کمیسیون با مدیرعامل سازمان تأمین اجتماعی و در رابطه با جنگ ۱۲ روزه میگوید: وظیفه ما است که به ذینفعان سازمان تأمین اجتماعی اعم از کارگر و کارفرما به ویژه خسارتدیدگان حملات اخیر در سراسر کشور اطمینان خاطر بدهیم که ما کمافیالسابق پشتیبان و حامی آنان در سراسر کشور هستیم.
ما کارگران به جناب بابایی کارنامی و مدیر عامل سازمان تامین اجتماعی میگوییم که ما در حمایت شما از کارفرمایان هیچ شبهه ای نداریم. اما تا آنجاییکه به ما کارگران بر میگردد ما ” اطمینان خاطر” داریم که شما “کما فی السابق” در پایمان کردن حق و حقوق ما کارگران هیچ کوتاهی نخواهید کرد. بلکه به بهانه جنگ بیش از سالهای گذشته حملات وحشیانه خود را بر علیه زندگی و معیشت کارگران ادامه خواهید داد.
سال جاری با اجرایی کردن افزایش سن بازنشستگی شروع شد. درپی آن، پیشنهاد اتاق بازرگانی ایران برای تغییر آیین نامه مشاغل سخت و زیان آور که در آن در خرداد ماه، اتاق بازرگانی ایران در همدستی با سازمان تامین اجتماعی پیشنهاد تغییر آیین نامه مشاغل سخت و زیان آوررا مطرح کرد که در آن چندین مشاغلی که در آیین نامه قبلی در گروه مشاغل ماهیتاً سخت و زیانآور قرار داشتند ولی در این آیین نامه پیشنهادی حذف شده اند. از جمله این مشاغل میتوان از شغل کارگران معادن، در بخش حمل و تفکیک زباله، در بخش ذوب فلزات، شغل کارگران حفار و دباغ، غسال، آتشنشان، شغل کارگرانی که در ارتفاع کار میکنند، شغل کارگران بخش کشاورزی و دامداری که با موارد شیمیایی و سمی در ارتباط هستند، کادر درمان و پرستاران نام برد. برای اطلاع بیشتردر این باره، علاقه مندان میتوانند به نوشته “پیشنهاد اتاق بازرگانی ایران برای تغییر آیین نامه مشاغل سخت و زیان آور؛ پیشنهادی جنایتکارانه بر علیه کارگران!” از همین نویسنده مراجعه کنند.
” افزایش سنوات محاسبه مستمری” از دیگر نقشه های شوم دست اندرکاران حاکمان برعلیه کارگران در سال جاری بوده است. بنا بر اظهارات مدیر عامل سازمان تامین اجتماعی در خرداد امسال، ملاک تعیین حقوق بازنشستگی، میانگین دو سال آخر پرداخت حق بیمه است و افزایش صوری دستمزد در این مدت، منصفانه نیست!
این جناب با وقاحت تمام ادعا میکند که در بسیاری از کشورها، میانگین بلندمدت پرداخت حق بیمه ملاک بازنشستگی است: “ما نیز در حال بازنگری در این زمینه هستیم تا هم عدالت رعایت شود و هم بیمهپرداز متضرر نگردد.”
باید از این جناب پرسید آیا در آن «بسیاری از کشورها» که مبنای ادعای جنابعالی قرار گرفته، حقوق و مستمری یک سوم یا یک چهارم خط فقر است و با آن نمیتوان ده روز از ماه زندگی کرد؟
آیا آن کشورها هم تورم سنگین و فزاینده دارند به گونهای که حقوق ۵ سال پیش کارگر، امروز دیگر پول توجیبی هم حساب نشود؟!
شما چطور میخواهید مبنای محاسبه را میانگین بلندمدت پرداخت حق بیمه قرار دهند در حالیکه حقوقی که کارگر مثلاً ۵ سال قبل میگرفته امروز پول یک کیسه گونی برنج ده کیلویی هم نیست؟!
واقعیت آنست که حمله جنایتکارانه دولت اسراییل به کشور نعمتی است برای دست اندرکاران حکومتی تا هرچه بیشتر از سالهای پیش شیره جان کارگران و دیگر مزد بگیران را بمکند.
اما ما کارگران نباید اجازه دهیم که به بهانه این جنگ بیشتر از سالهای گذشته در زیر دست وپای این جنایتکاران جنگی له شویم!