شبها
در خیابانِ تمامِ شهرها
دخترانِ آفتاب-
نور میکارند
نورِ –
زن!
زندگی!
آزادی!
شبها
زن ها
با خونِ خویش-
آبیاری میکنند این کاشته را؛
خورشیدا
بر گیسوانِ زن بتاب
تا رُستنِ میوه
آفتابا…
تو-
بتاب.
«فلزبان»
۱۲ آذر, ۱۴۰۳
