✍️ مرتضی شریفی
پزشکیان، رییس‌جمهور دولت، به بهانه روز پرستار در جمع پرستاران سخنرانی کرد! او در پاسخ به مطالبات آنها، مطالباتی که حالا دیگر، به برکت مدیای اجتماعی، همگی از آن با خبر شده اند گفت: “ما حرف شما را قبول داریم پس چرا شلوغ میکنید”! او در ادامه گفت وقتی که میتوانیم “مشکلات” کشور را با کمک هم “حل” کنیم “چرا ما هم، با هم دعوا و قهر می کنیم؟!”
اجازه دهید قبل از آنکه بیشتر به سخنان و یا بعبارتی بهتر به یاوه گویی های پزشکیان بپردازیم نگاهی داشته باشیم به اعتراضات با شکوه پرستاران که این روزها شور و شوق و انرژی تازه ای به جنبش کارگری و جنبش آزادی خواهی و عدالت طلبی آورده اند.
اعتراضات جاری پرستاران در ادامه اعتراضات پرستاران در تابستان امسال و مقارن با آغاز به کار دولت چهاردهم بود. در آنزمان وزیر بهداشت قول پرداخت مطالبات معوقه پرستاران از بخشی از بودجه صندوق توسعه ملی را به پرستاران داد. مبلغ پرداختی به پرستاران اما آنقدر اندک بود که نه تنها آنها را آرام نکرد بلکه موجب خشمشان شد.
کاهش ساعت کار و اضافه‌کاری اجباری و افزایش حقوق اضافه کاری به ۱۰۰ هزار تومان، اجرای عادلانه تعرفه بندی خدمات پرستاری، پرداخت کارانه، تبدیل قراردادهای موقت و شرکتی به قرارداد مستقیم، افزایش دستمزد و رفع تبعیض مزدی از جمله مطالبات پرستاران است. قابل ذکر است که در نتیجه اینهمه ظلم و بی عدالتی و بی جواب مانده مطالبات پرستاران است که به گفته معاون پرستاری وزارت بهداشت و درمان در سال ۱۴۰۲ “بالغ بر دو هزار و ۲۰۰ نفر از گروه کادر درمان به ویژه پزشک و پرستار از خدمت خارج شده‌اند.”
دور تازه اعتراضات و اعتصابات پرستاران و کادر درمان در آستانه روز پرستار در قریب به بیست شهر جریان داشته است. در یزد، اردکان، شیراز، کرمانشاه، رامهرمز، اهواز، قم، جهرم، ایلام و ارومیه گروهی از پرستاران با تجمع در محل کار به نادیده گرفتن مطالباتشان از سوی دولت اعتراض کردند. تجمع پرستاران در دانشگاه جندی‌شاپور اهواز که چهارشنبه ۱۶ آبان شکل گرفت، با مداخله پلیس به تنش انجامید. بگزارش کانال “شورای هماهنگی اعتراضات پرستاران” در این تجمع به پرستاران توهین و با آنها برخورد فیزیکی شده است. علاوه بر آن، جشن روز پرستار در زنجان هم با تنش همراه بوده و ماموران امنیتی محرم علی رمضانی، نماینده پرستاران زنجان را بازداشت میکنند. جا دارد یاد آوری کنیم در حالیکه مقام دولتی در تهران و چندین استان مراسم روز پرستار را برگزار کردند حداقل در سه استان خراسان رضوی، قزوین و کهگیلویه و بویراحمد پرستاران این مراسم را تحریم کردند.
در چنین اوضاع و احوال پرتنش، محمدرضا ظفرقندی، وزیر بهداشت، و پزشکیان در ۱۷ آبان در جلسه پرستاران که بمناسبت روز پرستار برگزار شده است سخنرانی میکنند. وزیر بهداشت بدون اشاره به مطالبات متعدد پرستاران، خبر از افزایش دستمزد اضافه کاری از ۲۵ هزار تومان به ۸۰ تا ۸۵ هزار تومان و صدور مجوز استخدام ۱۱ هزار پرستار میدهد و این در حالی است که برای رسیدن به حداقل استاندارد باید ۱۰۰ هزار پرستار استخدام شوند.
تا آنجاییکه به مسئلهِ افزایش رقم اضافه کاری پرستاران برمیگردد، بزودی معلوم شد که وعده و وعیدهای جناب ظفرمندی دروغی بیش نبود! درروز ۱۹ آبان روزنامه همشهری در مقاله ای تحت عنوان ” رو دست زدن دولت به پرستاران، مبلغ افزایش اضافه کاری دروغ بود؟” از قول احمد نجاتیان رئیس کل سازمان نظام پرستاری مینویسد: ” فرمولی که ما دیدیم پایین‌تر از عدد ۸۵ هزار تومان است که اگر چنین اتفاقی رخ دهد، مورد قبول ما نخواهد بود”.
اجازه دهید در اینجا برگردیم به سخنان پزشکیان در روز پرستار. پزشکیان مزورانه و برای بی اعتبار کردنِ اعتراضات پرشکوه پرستاران و با گفتن اینکه “ما خودمان هم از معترضان بودیم” اعتراضات آنها را در حد شلوغی و دعوا و قهر پایین میآورد! اظهار فضل میکند! که دنیا “مسیرهای علمی” را رفته پس بهتر است که پرستاران نیز دست از شلوغ بازی، قهر و دعوا بردارند و با دولت تفاهم کنند! تا بتوانیم “مشکلات کشور” را با کمک هم “حل” کنیم! اما این مسیرهای علمی پزشکیان چیست!؟ جلسه گذاشتن با رئیس انجمن پرستاری و وزیر بهداشت و نحوه تخصیص بر اساس قانون و منابعی که وجود دارد! به این میگویند یک شارلاتانیسم درست و حسابی!
پرستاران و دیگر مزد بگیران جامعه به جناب پزشکیان و دیگر سردمداران حکومتی میگویند شما میتوانید از بالای سر پرستاران با هر مقام حکومتی جلسه بگذارید؛ از اختلافات درون حکومتی بر سر تقسیم غنایم بعنوان “دعوا” یاد کنید و برای اجتناب از این “دعوا” همه دسته های حکومتی را به “تفاهم” و “وفاق ملی” فرا بخوانید؛
اما آنچه امروز در بیمارستانها میگذرد و پرستاران پرچم آنرا بدوش میکشند نه یک دعوا بلکه یک مبارزه طبقاتی است! مبارزه طبقاتی که در شعارهایی نظیر “وعده وعید کافیه ، سفره ما خالیه؛ حقمونو نگیریم شیفتامونو نمیریم؛ پرستار نباشه، سیستم از هم می پاشه؛ با کرونا جنگیدیم، حمایتی ندیدیم” متبلور شده است!
مبارزه طبقاتی که یک طرف آن مزدبگیران جامعه و طرف دیگر آن دولت و کارفرمایان با تمام دستگاه های سرکوب، زندان ها و دستگاه های دروغ پراکنی حکومتی قرار دارند. جنگی بر سر مرگ و زندگی کارگران و دیگر مزدبگیران جامعه از یک طرف و چپاول گری و غارت زندگی ومعیشت کارگران و دیگر مزدبگیران جامعه از طرف دیگر.
به جناب پزشکیان باید گفت شما نمایندهِ حکومتِ صاحبان قدرت و ثروت در ارگانهای حکومتی و وابستگان آنها، نماینده مدیران درجه اول در مراکز تولیدی و اداری و دیگر میلیاردرهای چپاولگر هستید؛ حکومتی که بیش از چهار دهه است از طریق مجلس و دولت و قوه قضاییه یک سیستم برده داری نوینی را به کارگران و دیگر مزدبگیران جامعه تحمیل کرده است؛ هرگونه صدای آزادی خواهی و حق طلبی را با گلوله و زندان و شلاق جواب داده است؛ به برکت حکم رانی شما! ۳۰% از مردم زیر خط فقر زندگی میکنند؛ تورم و گرانی بیدار میکند؛ حتی تشکلات دست ساز حکومتی از این همه قلدر منشی شما و به بازی نگرفتن آنها در بازی قدرت گلایه و شکایت میکنند؛ آنوقت شما با این پرونده سیاه و پر از جنایت از پرستاران میخواهید که با دولت و حکومت شما آشتی کنند و مشکلات کشور را به کمک دولت شما حل کنند! چه خیال باطلی!
در پایان باید به این نکته مهم اشاره کنیم که یاوه گویی های پزشکیان در روز پرستار، دروغگویی ها وزیر بهداشت در باره نرخ افزایش اضافه کاری پرستاران نشان داد که دولت قصد هیچگونه عقب نشینی در مقابل مطالبات پرستاران ندارد. حکومت جمهوری اسلامی بخوبی میداند که عقب نشینی در مقابل هر مطالبه مزد بگیران منجمله مطالبات پرستاران هم چون محرکی منجر به جلو رانده شدن دیگر مطالبات انباشته شده در طی سالیان متوالی میشود. از طرف دیگر، پرستاران در هر دوره مبارزه خود بیش از گذشته به پتانسیل عظیم خود، وقتی متحد و یکپارچه و سراسری نیروهای خود را بسیج و نمایش قدرت میکنند، پی میبرند؛ پتانسیل عظیمی که در شعار “پرستار نباشه، سیستم از هم میپاشه” و دیگر شعارها متبلور میشود.
با گسترش مبارزه در دیگر رشته های تولیدی و اداری، باید توازنه قوا به نفع کارگران و دیگر مزد بگیران را تغییر داد!
تنها در پرتو اتحاد و همبستگی همه مزدبگیران و ایجاد تشکل های مستقل کارگری و دیگر اقشار اجتماعی است که میتوان بسوی تغییرات بنیادی در کشور حرکت کرد و جامعه‌ای بر مبنای آزادی و برابری و رفاه همگانی ایجاد نمود.
