کسی میانِ این گورستانِ اَفسرده و عاصی
خواب نیست !
زیرا هیچ رودخانهای
بر بسترِ رودی دیگر ،
آرام نخواهد گرفت
اینجا شهیدان …
با کفن یا تابوت
به خاک نرفتهاَند
و تنها زمان مدفون است
رفیقانْ بذرهایِ همیشه ماندگار اَند :
لَمیده در گهوارهی زمین
و عریان در برابرِ آفتاب و باران و سایههای بی عبور
آری یاران !
به وقتِ ستاره و سَنگر
بازخواهند گشت
و با بالهای تلخونِ شان ،
حماسه یا عشق را
تکرار ،
خواهند کرد …
📚 شعری از : خوآئوکابرال دِمِلونتو
✍ برگردان به پارسی : امید آدینه
📌 برایِ پدر فرزین معروفی : که با کیک تولد بر مزار فرزندش ! رقصید …