۱۰ فروردین, ۱۴۰۳

بازیگرانِ تئاتر دروغ و تزویر؛ نمایشی از پایمال کردن دسترنج بازنشستگان تامین اجتماعی!

بازیگرانِ تئاتر دروغ و تزویر؛ نمایشی از پایمال کردن دسترنج بازنشستگان تامین اجتماعی!

هرچه زمان میگذرد بیشتر معلوم میشود که چگونه دولت و مجلس و در راس آنها رئیسی و قالیباف به اتفاق دیگر دست‌اندرکاران حکومتی مانند مدیران درجه اول سازمان تامین اجتماعی و تشکلات دست‌ساز حکومتی همگی همچون بازیگرانِ تئاتری به نوبت بر روی صحنه می‌آیند تا نقش خود را در پایمال کردن دسترنج بازنشستگان ایفا نمایند. 

آنها امیدوارند که بازنشستگان سرانجام دست از تجمعات خیابانی خود کشیده و به خانه‌های خود بازگردند. اما بازنشستگان همچنان خیابانها را در تصرف دارند و بقول یکی از بازنشستگان تامین اجتماعی شوش و هفت تپه، در گرمای ۵۰ درجه به تظاهرات خود ادامه میدهند و ” از هیچ احدی هم خوف نداریم.” اجازه دهید با نقش این  بازیگران بیشتر آشنا شویم! 

رییسی و قالیباف:

از روز سی ام خرداد یعنی روزی که “هیات تطبیق قوانین مجلس”، مصوبه دولت در ارتباط با افزایش مستمری بازنشستگان را به دلیل تغایر با قانونْ “ابطال” اعلام کرد دور باطلی از مکاتبات بین مجلس و دولت شروع شده است. دولت زیر بارِ مصوبه شورای عالی کار که بر طبق آن باید حقوق بازنشستگان غیرحداقل ‌بگیر تأمین اجتماعی ۳۸ درصد افزوده شود نمیرود. قالیباف نیز بعد از نزدیک یکماه و بعد از چندین رفت و برگشت کتبی بین دولت و مجلس، عملا پیگیر این مسئله نبوده بطوری که دیگر حتی صدای مخالفت بعضی از نمایندگان مجلس هم در آمده است. بعنوان نمونه علی اصغر عنابستانی عضو کمیسیون اجتماعی مجلس، قالیباف را به ممانعت از ابلاغ مصوبه هیات تطبیق مجلس “متهم” کرده و اینکه قالیباف آیین نامه را “مکرر” زیر پا گذاشته  و “ظاهرا با دولت قول و قرارهایی” دارد.  

تشکلات دست‌ساز حکومتی:

از دیگر بازیگران این تئاتر دروغ و تزویر تشکلات دست‌ساز حکومتی و “فعالین کارگری”ِ نظیر حسن صادقی، رئیس اتحادیه پیشکسوتان کارگری، میباشد. این جناب! در ابتدا تهدید کرد که اگر مجلس  تا ۲۳ تیرماه از بازنشستگان حمایت نکند، “در روز ملی تامین اجتماعی اعتراض خواهیم کرد”. اتحادیه پیشکسوتان فکر میکرد که با توسل به تجمع اعتراضی خیابانی و در زیر پرچم خود میتواند خشم بازنشستگان را فرو نشاند و در عین حال شهرتی هم در میان کارگران بدست آورد.  ولی حاکمان و نیروهای امنیتی نگران آن بودند که کنترل این تجمع کارگری از دست برگزارکنندگان آن خارج شود و در این جو ملتهب و انفجاری جامعه، کارگران همانند دیگر تجمعات اعتراضی و با شعارهایی نظیر مرگ بر رئیسی و قالیباف، تظاهرات “صنفی” را به یک تظاهرات علیه کلیت حکومت تبدیل کنند. اما به گفته صادقی اجازه این تجمع به اتحادیه پیشکسوتان داده نشد. بالاخره، سران خانه کارگر و اتحادیه پیشکسوتان به یک تجمع کارگری در خانه کارگر و صدور یک قطعنامه بسنده کردند. قطعنامه ای که در آن از دولت خواسته شده که هر چه سریعتر مصوبه خود را اصلاح نماید. به جناب صادقی باید گفت مگر نمیشنوی که همان بازنشستگانی که تو ادعای حمایت از آنها را داری هر روزه و با صدای بلند فریاد میزنند که “دولت خیانت میکند، مجلس حمایت میکند”! مگر نمیبینی که نه دولت و نه مجلس نه تنها به مصوبات خود بلکه به قانون کار و لایحه‌هایی که مورد قبول آنهاست به اندازه پشیزی ارزش قائل نیستند! مگر نمیبینی که دولت نزدیک یک ماه است که هیچ اعتنایی به تقاضای مجلس برای اصلاح مصوبه دولت نمیکند! آنوقت در چنین اوضاع و احوالی شما از دولت میخواهید که مصوبه خود را اصلاح کند. بس است! دست از این دغل کاری ها بردارید!

هیات مدیره سازمان تامین اجتماعی:

از دیگر بازیگران این تئاتر دروغ و تزویر باید به مدیران درجه اول سازمان تامین اجتماعی و بخصوص به دو دوزه بازی مدیرعامل آن اشاره کرد. آقای میرهاشم موسوی وقتی میبیند که دولت رییسی قصد افزایش حقوق بازنشستگان غیرحداقل بگیر به میزان ۳۸ درصد مصوبه شورای عالی کار را ندارد از یک طرف میگوید سازمان تامین اجتماعی “بر اساس قانون” تصمیم دولت را “اجرا” کرده است و از طرف دیگر میگوید “اعتقاد ما” افزایش براساس “مصوبه شورای عالی کار” است. باید به جناب موسوی بعنوان مدیرعامل سازمان گفت که سازمان تامین اجتماعی متعلق به کارگران است و باید دست دولت از دخالت در تعیین افزایش حقوق بازنشستگان قطع شود، و پرسید چرا او در مقابل اعمال غیرقانونی دولت تا حالا مهر سکوت بر لب زده و هیچ اعتراضی نکرده است؟ 

در مقابلِ این تئاتر تزویر و دروغ، نمایش دیگری در خیابانها جاری است که در آن بازنشستگان در حال اجرای نقش تاریخی خود هستند.

آنها با شعارهای کوبنده خود نشان میدهند که هرگز فریب دروغ و تزویر بازیگرانی چون رئیسی، قالیباف، صادقی و میرهاشم موسوی را نخواهند خورد و با صدای بلند فریاد خواهند زد: تنها کف خیابان بدست میاد حقمون!

وقت آن است که دیگر مزدبگیران جامعه نیز به صف این رزمندگان ملحق شویم و صحنه هایی از نمایش های خیابانی برای تحقق آرمان آزادی و عدالت اجتماعی را خلق نماییم.

بازنشستگانْ، این بازیگران نبرد طبقاتی نَه در پشت درهای بسته بلکه در خیابانها در حال اجرای نقش تاریخی خود هستند و با شعارهای کوبنده خود “بازیگران” دیگری را تشویق به اجرای نقش خود میکنند. 

🔸هیئت تحریریه رسانه‌های اتحادیه آزاد کارگران ایران

قبلی «
بعدی »

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

ویدیو شاخص

دسته ها