براساس آمارهای مرکز آمار ایران در سال ۱۴۰۰ عدد ضریب جینی مناطق شهری کشور درحالی ۰.۳۷۵۷ بوده که این میزان در مناطق شهری استان سیستان‌وبلوچستان با ۰.۴۹۲۹ بالاترین نرخ در بین مناطق شهری کشور داشته است.
پس از این استان، گلستان با ضریب جینی ۰.۴۰۱۸ دوم و آذربایجان شرقی با ۰.۳۷۵۷ سوم است. آذربایجان غربی با ۰.۳۶۶۴ چهارم و استان تهران نیز با ضریب جینی ۰.۳۶۱۸ در رتبه پنجم قرار دارد.
استان کرمان با ضریب جینی ۰.۲۷۲۹ کمترین ضریب جینی یا کمترین شکاف طبقاتی را در بین مناطق شهری کشور دارد. پس از این استان، یزد با ۰.۲۷۶۹ دوم و مناطق شهری قزوین با ضریب جینی ۰.۲۸۳۳ سوم است. به عبارتی ضریب جینی که بیانگر شکاف طبقاتی است، در مناطق شهری استان سیستان‌وبلوچستان نزدیک به ۲ برابر مناطقی همچون کرمان و یزد است.
قابل ذکر است برای سنجش وضعیت توزیع درآمد یک جامعه، از شاخص آماری ضریب جینی استفاده می‌شود که عدد آن بین صفر (اشاره به برابری کامل در توزیع درآمدها) و یک (نـابرابری کامل در توزیع درآمدها یا مخارج) است.
