۱۰ فروردین, ۱۴۰۳

قول پرداخت بدهی دولت به سازمان تامین اجتماعی از محل تسعیر نرخ ارز: یک فریبکاری آشکار!

قول پرداخت بدهی دولت به سازمان تامین اجتماعی از محل تسعیر نرخ ارز: یک فریبکاری آشکار!
video
play-sharp-fill

همانطوریکه همه کارشناسان و فعالین کارگری میدانند در بودجه سال ۱۴۰۱ هیچ بندی درباره بدهی دولت به سازمان تامین اجتماعی در نظر گرفته نشده است. بدهی که تاکنون مبلغ آن به بیش از ۴۵۰ هزار میلیارد تومان رسیده و پیش‌بینی میشود که سالانه ۱۴۰ هزار میلیارد تومان به این بدهی اضافه شود. در این میان علی بابایی کارنامی، رییس فراکسیون کارگری مجلس، برای آنکه “دغدغه بازنشستگان” تامین اجتماعی در بودجه ۱۴۰۱ در نظر گرفته شود: “قول داده است که در قانون بودجه پرداخت ۲۵۰ تا ۲۶۰ هزار میلیارد تومان از مطالبات حسابرسی شده سازمان از محل تسعیر نرخ ارز در نظر میگیریم و دغدغه بازنشستگان تامین اجتماعی در بودجه ۱۴۰۱ دیده می‌شود”.
در اینجا باید از آقای کارنامی پرسید اولا، تکلیف بقیه بدهی دولت به سازمان تامین اجتماعی، یعنی بقیهِ ۴۵۰ هزار میلیارد تومان چه میشود؟ ثانیا، جناب کارنامی خیلی خوب میداند که دولت هنوز ۸۹ هزار میلیارد تومان از سال ۱۴۰۰ به سازمان تامین اجتماعی بدهکار است و این در حالی است که این بدهی بعنوان یکی از بندهای قانون بودجه سال ۱۴۰۰ آمده ولی هیچ اعتباری برای آن در نظر گرفته نشده است. دولت به وعده های قانونی خود عملی نمی‌کند آنوقت آقای کارنامی وعده‌های سر خرمن میدهد که دولت “از محل تسعیر نرخ ارز” مبلغی از بدهی خود را بدهد. ارزی که معلوم نیست از کجا تامین میشود و چگونه پول آنرا به سازمان میدهند. البته برای او اهمیتی ندارد که به این سوالات هیچ پاسخی ندارد. آنچه که مهم است دادن وعده‌های سرخرمن است. کاری که دیگر دست اندر کاران حکومتی به وفور انجام میدهند.
از آن گذشته، در حکومتی که نایب رئیس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس می‌گوید “افزایش حقوق ۱۰ درصد است و مردم بهتر است با این شرایط بسازند تا تورم مقداری کاهش پیدا کند”، قول توخالی رییس فراکسیون کارگری مجلس نیز جایِ تعجبی ندارد. یکی با گستاخی تمام از مردم میخواهد که بسوزند و بسازند و آن دیگری میخواهد با قولهای سر خرمن مرهمی بر درد و رنجشان باشد!
اما به این حضرات باید گفت که دیگر کارگران، بازنشستگان، فرهنگیان و دیگر اقشار محروم و زحمتکش فریب وعده و وعیدهای شما را نمیخورند. آنها همچنین هر روز بیشتر از روز پیش می‌آموزند که این درد مشترک تنها دوا نمیشود. تنها در اتحاد و همبستگی است که میتوان کل حکومت را وادار به عقب نشینی کرد.

پیش بسوی اتحاد و همبستگی سراسری معلمان، کارگران و تمامی مزدبگیران با دیگر اقشار محروم جامعه!

🔸گروه ادمین رسانه‌ای اتحادیه آزاد کارگران ایران

 

قبلی «
بعدی »

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

ویدیو شاخص

دسته ها