۳۱ فروردین, ۱۴۰۳

نامه‌ی سرگشاده یک بازنشسته

نامه‌ی سرگشاده یک بازنشسته

من #اسماعیل گرامی کارگر بازنشسته کارخانه ی کارتن سازی که خواهان افزایش حقوق خود ودیگر بازنشستگان طبق قانون بوده ودرتجمعات قانونی بازنشستگان شرکت کرده ام ، با قوانین جمهوری اسلامی ایران مجرم شناخته شده و محکوم به ۴ سال حبس شده ا و هم اکنون مدت ۹ ماه است که در ” زندان تهران بزرگ ” بسر می برم.
در کجای دنیا یک فرد بازنشسته با ۶۶ سال سن و بیماری های صرع ، پروستات ، کمردرد و دندان دردهای پی درپی فقط به خاطر اعتراض به عدم پرداخت حقوق خود و شرکت در تجمعات مجرم شناخته شده و به حبس محکوم می گردد؟
حکومت جمهوری اسلامی ایران درحالی با یک بازنشسته چنین برخوردی می کند که ادعای رعایت حقوق بشرش گوش جهانیان را کر کرده است.
” زندان تهران بزرگ ” که در آن محبوس هستم نمونه ای از زندان های ایران است که آب آشامیدنی ندارد و زندانی باید خود خریداری نماید. حتی از نظر مواد غذایی دارای کیفیت بسیار پایین است ! که در مواردی زندانی خود مجبور به خرید مواد و طبخ آن است.
در ” زندان تهران بزرگ ” حتی آب گرم مناسب برای استحمام وجود ندارد.
من اسماعیل گرامی صدایی از بازنشستگان بودم و از تمامی بازنشستگان ، همکاران ، دوستان ، و آشنایان انتظار دارم صدای من باشند واین نامه را به هر زبانی که برایشان مقدور است ترجمه کرده و آن را برای سندیکاها و اتحادیه های کارگری کشورهای مختلف و همچنین سازمان حقوق بشر ارسال نمایند تا جهانیان بدانند که ادعای رعایت حقوق بشر حکومت جمهوری اسلامی ایران دروغی بیش نیست.

اسماعیل گرامی کارگر بازنشسته
زندان تهران بزرگ
۱۴۰۰/۱۰/۶ برابر ۲۷ دسامبر ۲۰۲۱

 

قبلی «
بعدی »

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

ویدیو شاخص

دسته ها