امروز بیست و هشتم تیرماه، نهمین سالروز تولد اسماعیل عبدی است، نهمین سالروز تولد در زندان.
اسماعیل عبدی عضو کانون صنفی معلمان ایران(تهران) از ششم تیرماه ۱۳۹۴ بازداشت و با حکم دادگاه به شش سال زندان محکوم شد. قبل از پایان حکم شش سال، پرونده‌ی قبلی ایشان (۱۰ سال حکم تعلیقی) به اجرا درآمد، با تلاش وکلای این فعال صنفی، تقاضای اعاده دادرسی ایشان (وفق ماده ۴۷۷ و ۴۴۷) پذیرفته و پرونده ایشان به شعبه هم‌عرض (شعبه بیست و نهم) ارجاع شد و طبق قانون، می‌بایست حدود ۱۰ ماه پیش آزاد می‌شد. اما در اقدامی غیر قانونی، پرونده‌ی ایشان در مثلث معاونت قوه، دادستانی، شعبه هم‌عرض، گرفتار شد. اما واقعیت این است که نهاد امنیتی به خصوص بازجوهای پرونده، با دخالت‌های فراقانونی اسماعیل عبدی را به گروگان گرفته‌اند.
مشخص نیست که چرا مسئولان قوه قضاییه، به این مهم فکر نمی‌کنند که ورود غیر قانونی بازجوها، استقلال این قوه را زیر سوال برده و باعث هتک اصل «دادگری» شده و عموم مردم را نسبت به این نهاد بدبین نموده‌است، به خصوص در زمانی که اختلاسگران و دزدان و قاتلانِ نورچشمی، همچون اکبر طبری، حسین فریدون، محمد‌علی نجفی، مهدی هاشمی و… آزادانه و به شیوه‌ی سابق، مشغول تهی‌کردن سفره‌ی ملت ایران هستند. بی‌راه نیست که بگوییم در این کشور، هر که به دایره‌ی قدرت نزدیک‌تر باشد، حاشیه‌ی امن‌تری دارد، به شکلی که حکم ۸۵ سال زندان، با مواد قانونی! شستشو شده و مجرم زندانی، آزاد می‌شود.
همگان می‌دانند که ماندن اسماعیل عبدی در زندان، ظلم مضاعفی به این عزیز و خانواده‌ی اوست. امیدواریم به زودی شاهد آزادی این اسطوره‌ی مقاومت باشیم.
📌پی‌نوشت:
تصویر گرافیکی الحاقی توسط اعضای سازمان عفو بین‌الملل در وین طراحی و اجرا شده است.
