آیا آدمها به این زودی فراموش می شوند….!!
وی هنگام بازداشت ۵۰ سال داشت ، اما چندی پیش جشن ۶۰ سالگی اش را در کنار اسماعیل عبدی در خلوت و سکوت زندان در به دور از بستگان و دلسوزان خود جشن گرفت .
مهندس مهدی فراحی شاندیز درسال ۱۳۹۰ به اتهام توهین به رهبر در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ۳ سال زندان محکوم شد. در سال ۱۳۹۳ به اتهام توهین به مقامات جمهوری اسلامی به ۳ سال زندان مجدد محکوم شد. وی همچنین در خرداد ۱۳۹۴ دوباره توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به اتهام توهین به رهبری در ایام زندان و اخلال در نظم عمومی به ۳ سال حبس محکوم شد.
مهندس شاندیز توسط اداره ی آ.پ منطقه ۱۱ تهران برای تدریس ریاضیات به طور موقت استخدام شد.
بنا بود وی معلم شود، اما در سال بعدی آ.پ از استخدام وی خودداری کرد، ایشان چون به تدریس جوانان و نوجوانان علاقه ی فراوانی داشت در مدارس و آموزشگاههای خصوصی تدریس کرد. سپس سراز زندان درآورد، فقط به خاطر یک توهین ….!!
مهندس شاندیز مدرک مهندسی برق قدرت را در دانشگاههای معتبر کشور دریافت کرد.
از آن روز تاکنون مهدی شاندیز به اتهامات واهی توسط دادگاههای تهران و کرج هر بار به حکم تازه ای محکوم می شود، و پیوسته زندان در پی زندان و حکم در پی حکم ، همواره محکوم به زندان است.
اکنون ۱۰ سال است ، که مهدی شاندیز بدون یک روز مرخصی در زندان به سر می برد.
مهندس شاندیز در طول این دوران به خاطر شکنجه و زندان و فشارهای روحی روانی بسیار ، به بیماری های گوناگون دچار شده است.
قندخون (دیابت)، فشار خون و ناراحتی قلبی وی هرروز بیشتر می شود.
علی رقم توصیه پزشکان بیمارستان ماهدشت کرج برای آنژیوگرافی متاسفانه مسئولین زندان از اعزام و بستری وی به بیمارستان به خاطر هزینه ی بالا خودداری می کنند.
و او هرماه و هر سال بیشتر وبیشتر لاغر و رنگ پریده و نحیف شد ، تا اینکه این روز ها از پله ها نیز به سختی بالا می رود.
آیا جامعه فرزندان دلسوز خود را به این زودی فراموش می کند….!؟
اسماعیل عبدی
ندامتگاه مرکزی کرج بند ۶
۶ دی ماه ۱۴۰۰
