شاپور احسانیراد مدت زیادی است که از بیماری حاد چشم رنج میبرد. در طول دو ماه گذشته چهار بار با لباس زندان و دستبند به بیمارستان فارابی اعزام شده است اما هر بار بدون نتیجه او را به زندان باز گرداندهاند.
آخرین بار یکشنبه هفته گذشته بود که او را به بیمارستان منتقل کردند که نه بیمارستان به وضعیت شاپور رسیدگی کرد و نه ماموران زندان تلاشی برای رسیدگی پزشکی برای او انجام دادند. در طول این مدت تنها کاری که در رابطه با بیماری چشم او انجام داده اند فقط یک تصویربرداری بوده است که با گذشت نزدیک به سه هفته هنوز به رویت متخصص چشم نرسیده است. تشخیص اولیه مبنی بر احتمال وجود بیماری قوزقرنیه و یا آب مروارید بوده است که برای تشخیص دقیق، نیاز به رویت تصویر گرفته شده از سوی متخصص چشم پزشک و انجام آزمایشات دیگر بوده که هر بار به بهانههایی از جمله عدم امکان پرداخت هزینه توسط خود شاپور با کارت زندان، عدم حضور دکتر معالج و یا به بهانه شلوغی بیمارستان، مأمورین اقدام به باز گرداندن او به زندان کرده اند.
در طول چهار بار اعزام او با لباس زندان و دستبند به بیمارستان فارابی کوچکترین رسیدگی به وضعیت سلامتی شاپور صورت نگرفته است. او علاوه بر بیماری چشمی از بیماری دیسک کمر حاد هم رنج میبرد و بخاطر عدم رسیدگی پزشکی در زندان، دندانهای وی نیز دچار مشکلات جدی شده است.
اکنون و پس از چند بار انتقال بی نتیجه و سردواندن او توسط مأموران زندان، شاپور تصمیم بر این گرفته که دیگر به بیمارستان اعزام نگردد. درضمن در چند ماه اخیر هم درخواست مرخصی درمانی شاپور برای درمان شخصی هیچگونه پاسخی نگرفته است.
علاوه بر عدم توجه به درخواست شاپور برای استفاده از مرخصی درمانی، همچنین باتوجه به گذشت بیش از ۲۰ ماه از دوران حبس و امکان قانونی او برای برخورداری از آزادی مشروط، با این درخواست نیز که از سوی وکیل شاپور ارائه شده بود طبق اعلام یکی از دادیارهای ناظر بر زندانیان سیاسی، توسط دادستانی تهران مخالفت شده است.
شاپور احسانیراد کارگر بازنشستهای است که بیش از ۶۴ سال سن دارد و با توجه به بیماریهای متعدد، تداوم تحمل حبس میتواند منجر به خطرات جدی برای او گردد. در طی ماههای گذشته او به همراه دیگر زندانیان سیاسی مورد حمله سازمانیافته توسط زندانیان جرائم خطرناک قرار گرفت و اکنون نیز در یک شرایط بسیار نامناسب و در بدترین زندان استان تهران محبوس است.
باتوجه به کهولت سن و وضعیت نامناسب جسمی و بیماریهای متعددی که شاپور احسانیراد با آن درگیر است، عدم رسیدگی پزشکی، عدم موافقت با مرخصی درمانی و یا آزادی مشروط او توسط مقامات قضایی و امنیتی تنها میتواند به این دلیل باشد که آنها قصد جان شاپور احسانیراد را کردهاند.
سیاست حذف فعالین سیاسی در زندان همیشه توسط حکومت انجام گرفته است و نمونه اخیر آن قتل سیستماتیک بکتاش آبتین بود. البته پیشتر با یورش سازمانیافته به شاپور احسانیراد و دیگر زندانیان سیاسی در زندان تهران بزرگ قصد داشتند تا سناریوی قتل علیرضا شیرمحمدعلی را برای آنها نیز اجرا کنند که موفق نشدند.
شاپور احسانیراد نماینده سابق کارگران کارخانه پروفیل ساوه، عضو هیأت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران، عضو هیأت مؤسس شورای کارگران بازنشسته تأمین اجتماعی (بستا) و یکی از هماهنگکنندگان طومار چهل هزار نفره کارگران برای افزایش دستمزد بود و به همین دلیل به زندان محکوم شده است و نهادهای امنیتی و مسئولین زندان با قصد انتقامگیری از شاپور، او را در چنین شرایط خطرناکی قرار داده اند.
اتحادیه آزاد کارگران ایران عدم رسیدگی پزشکی به وضعیت جسمانی شاپور احسانیراد را قویاً محکوم میکند و از تمامی نهادهای کارگری و حقوقبشری در ایران و در سطح جهان میخواهد تا نسبت به وضعیت خطرناک شاپور و دیگر زندانیان سیاسی واکنش نشان دهند تا دوباره شاهد آسیب دیدگیهای غیر قابل جبران و یا قتل عامدانه زندانیان سیاسی در زندانهای کشور نباشیم.
اتحادیه آزاد کارگران ایران- ۱۵ اسفندماه ۱۴۰۰