✍️مرتضی شریفی
پزشکیانِ هراسان از فرو پاشی نظام اقتصادی کشور که بقول خودش “ادامه وضع موجود ممکن نیست” هر روز به شگردی متوسل میشود تا شاید بتواند با گفتار درمانی، آبی بر آتش خشم مردم به جان آمده از فساد و تورم و گرانی و فقر و فلاکت فرو ریزد و از تبدیل آن به اعتراضات زیر و رو کننده خیابانی برای صباحی هم که شده ممانعت بعمل آورد.
یکروز میخواهد با جراحی اقتصادی مسئله بنزین را حل کند! یک روز با توصیهِ پوشیدن لباس گرم در خانه میخواهد به مشکل کمبود گاز غلبه کند! و جدیدا هم با پیشنهاد ایده “FATF داخلی” میخواهد به “مشکلات مدیریتی و اقتصادی کشور” که همان فساد سیستماتیک حکومتی است غلبه کند. او در این باره میگوید: “کشتی با بارش گم میشود و نمیدانیم کجا میرود، چون ما FATF داخلی نداریم.”
برای آندسته از خوانندگانی که احیانا نمیدانند FATF چیست و تا آنجاییکه به موضوع این نوشته بر میگردد ما بطور خلاصه سعی میکنیم آنرا توضیح دهیم.
گروه ویژه اقدام مالی پول شویی یا همان FATF در سال ۱۹۸۹ در نشست سران جی۷ در پاریس برای مبارزه با مشکل رو به رشد پولشویی تأسیس شد. هنگامی که نام کشوری در فهرست دولتهای غیرهمکار و مناطق پرخطر گروه اقدام مالی قرار داشته باشد، بانکها و مؤسسات مالی و اعتباری مهم جهان، در برخورد با بانکها و شرکتهای آن کشور، نهایت احتیاط را به خرج میدهند و گاه به همین دلیل از برقراری روابط با آنها خودداری میکنند. در تاریخ ۲ اسفند ۱۳۹۸ ایران به فهرست سیاه FATF اضافه شد.
در حال حاضر که ایران مورد تحریم دولتهای غربی و هم چنین در لیست سیاه FATF قرار گرفته است بسیاری از دست اندرکاران حکومتی و غیر حکومتی به بازار سیاه روی آورده و سعی میکنند از طریق قاچاقْ، کالاهای خود را بدست مشتریان خارجی برسانند.
حال اجازه دهید ببینیم منظور پزشکیان از FATF داخلی چیست. پزشکیان میگوید با اجرای FATF داخلی میتوان با فساد مبارزه کرد! او در زمان تبلیغات ریاست جمهوری میگفت اگر با FATF “خارجی” مخالفید “داخلی” را اجرا کنید. “قاچاق زمانی اتفاق میافتد که داده و اطلاعات نیست و هیچ چیز شفاف نباشد.”
اما واقعیت این است اگر در زمان انتخابات ریاست جمهوری پزشکیان با علم کردن FATF داخلی سعی در گرم کردن بازار انتخاباتی خود داشت حال که در مسند ریاست جمهوری نشسته است همگی میدانند که توسل او به FATF داخلی یک فریب کاری و دروغ گویی بیش نیست. پزشکیان خیلی خوب میداند و بارها تاکید کرده است که او تنها مجری فرامین مقامات بالای حکومت است. با این حساب باید از او پرسید او چگونه میخواهد با فسادی که در تار و پود حکومت ریشه دوانده و حکومت یک روز هم نمیتواند بدون این “فساد سیستماتیک” دوام بیاورد مبارزه کند! او خیلی خوب میداند که کمتر فساد کلانی است که یک و یا چند نفر از دانه درشت های حکومتی در آن دست نداشته باشند. گیرم با “داده و اطلاعات” بدست آمده معلوم شد که مفسدین چه کسانی هستند ، چه حاصل!؟ مگر هم اکنون نیز مفسدین حکومتی شهره عام و خاص نیستند؟
باید از پزشکیان پرسید که سرنوشت:
دکل نفتی 87 میلیون دلاری، گم شدن سه نفتکش، رانت هفت هزار میلیاردی برای صرافان، اختلاس و دور زدن تحریمهای بینالمللی ایران و مسدود شدن مبالغ ارزی در بانکهای خارجی و مالکیت ۶۴ شرکت داخلی و خارجی بابک زنجانی، فساد مالی و واگذاری بخشی از سازمان تأمین اجتماعی سعید مرتضوی رئیس سابق سازمان تأمین اجتماعی و ستاد مرکزی مبارزه با قاچاق کالا و ارز؛
و دیگر اختلاس ها و دزدی هایی که فقط در دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد صورت گرفت بکجا رسیده است!؟ مگر غیر از آنست که احمدی نژاد بعنوان رییس جمهوری که تمام این اختلاسات در زمان او صورت گرفته، و خود او در بعضی از آنها مستقیما شرکت و یا مطلع بوده است، آزادانه برای خود زندگی میکند؛ با پررویی تمام خود را کاندیداتوری ریاست جمهوری میکند و کماکان بعنوان مهمان در مجلس خبرگان شرکت میکند!
پزشکیان خود بعنوان یکی از دست اندرکاران حکومتی خیلی خوب میداند که ایده FATF داخلی چیزی جز خاک پاشیدن بر چشم مردم نیست ولی باز هم به آن متوسل میشود. چرا!؟ برای آنکه او، دولتش و کل حکومت هیچ جوابی بجز دروغگویی و فریبکاری و گله و شکایت از این فلاکتی که خودشان برای توده های میلیونی بوجود آورده اند ندارند. رییس جمهور یک کشور ۸۶ میلیونی بجای آنکه برنامه ای برای اداره کشور داشته باشد به التماس و زاری افتاده و میگوید، “هر کسی هم که میخواهد تلاش کند، بیاید. ما نوکریاش را هم میکنیم. این مملکت نیاز دارد تا درست شود.”
اما مردمی که دیگر از فقر و بیکاری و تورم و بی مسکنی جانشان به لب رسیده و هر روز و در هر گوشه ای از کشور از این اوضاع جهنمی که حکومت برایشان بوجود آورده دست به اعتراض در خیابان و محل کار میزنند، به اندازه پشیزی به این عوام فریبی دست اندرکاران حکومتی ارزش قایل نمیشوند.
اعتراضات همین هفته جاری نشان میدهد که کارگران و دیگر مزد بگیران و زحمتکشان جامعه چگونه محکم و استوار به مصاف این حکومت چپاولگر آماده اند. در حالیکه دست اندرکاران حکومتی با لایحه “حجاب و عفاف” میخواهند نیمی از جامعه یعنی زنان را به پستوی خانه ها سوق دهند بازنشستگان ۱۴۰۲ با پیشقراولی زنان خیابانها را بتصرف در آورده و راه خود را بسمت مترو باز میکنند در حالیکه شعار میدهند، ” جای مردانِ سیاست، بنشانید درخت، تا هوا تازه شود”!
در نمونه ای دیگر و بنا بر گزارشهای منتشره، صبح روز بیستم آذر ماه بیش از سه هزار نفر از کارگران پیمانکاری پارس جنوبی در اعتراض به اجرا نشدن وعدههای دولت، تجمعی یکپارچه مقابل ساختمان ستاد این مجتمع برگزار کردند در حالیکه فریاد سر دادند، “این آخرین پیام است بدون ما کار شما تمام است!”
اگرچه در موازنه قوای کنونی مردم خشمگین از این همه ظلم و بی عدالتی چاره ای بجز تجمعات خیابانی ندارند اما با گسترش مبارزه در همه رشته های تولیدی و اداری، باید توازن قوا به نفع کارگران و دیگر مزد بگیران را تغییر داد!
تنها در پرتو اتحاد و همبستگی همه مزدبگیران و ایجاد تشکل های مستقل کارگری و دیگر اقشار اجتماعی است که میتوان بسوی تغییرات بنیادی در کشور حرکت کرد و جامعهای بر مبنای آزادی و برابری و رفاه همگانی ایجاد نمود.
