در روز ۷ دسامبر ۲۰۰۶، سه هزار زن در مجتمع بافندگی و دوزندگی مصر در محله الکبری مصر، کارگاه‌های خود را در اعتراض به پرداخت نشدن پاداش ترک کردند. آنها در حالی که به سمت کارخانه‌ها می‌رفتند، سرود می‌خواندند:”مرد‌ا کجان؟ زنا اینجان.” و مرد‌ها را شرمگین کردند تا به اعتصاب بپیوندند. درحالی که هزاران کارگر در میدانی نزدیک جمع شده بودند، هفتاد تن از کارگران در کارخانه ماندند و آنجا را تسخیر کردند تا از سرگیری تولید جلوگیری کنند و تا روز چهارم اعتصاب در داخل ماندند تا اینکه دولت شکست را پذیرفت و همچنین با پرداخت پاداش و خصوصی نکردن کارخانه موافقت کرد. این مقاومت موج اعتصاب عظیمی را در سراسر کشور آغاز کرد.
