این اتحادیه از تمامی دولت‌های جهان می‌خواهد به کنوانسیون‌های شماره ۹۷ و ۱۴۳ سازمان بین‌المللی کار احترام بگذارند. این مقاوله‌نامه‌ها در جهت حمایت از کارگران مهاجر تصویب شده است.
کنفدراسیون بین‌المللی اتحادیه‌های کارگری همچنین از دولت‌ها می‌خواهد تا به توصیه شماره ۲۰۲ سازمان بین‌المللی کار احترام بگذارند.
برخورداری از خدمات تامین اجتماعی یک اصل برای تمامی کارگران به حساب می‌آید. صرف نظر از دسترسی به جنایت‌های اجتماعی، تمامی نیروی کار مهاجر باید از حق آزادی هم برخوردار باشند.
براساس اطلاعات منتشر شده از سوی حقوق بشر و سایر اسناد حقوقی بین المللی، جهان در سال‌های اخیر شاهد افزایش مهاجرت بوده است. طبق گزارش سازمان ملل در سال ۲۰۱۹، حدود ۲۷۰ میلیون نفر یا حدود ۳.۵ درصد از جمعیت جهان، مهاجر بودند.
مهاجران به طور نامتناسبی از دسترسی به حمایت اجتماعی کنار گذاشته می‌شوند در حالی که بیشتر در مشاغل با مزد ناچیز، غیررسمی و ناپایدار به کار گرفته می‌شوند. و نیروی کار مهاجر در معرض فقر، طرد اجتماعی و ناامنی قرار می‌گیرند.
پاندمی ویروس کرونا سبب شد تا به طرز وحشتناکی میان افراد جامعه در برخورداری از خدمات اجتماعی شکاف عمیق‌تری ایجاد شود. میلیون‌ها نیروی کار مهاجر فرصت شغلی خود را از دست داده‌اند و در شرایط معیشتی سختی به سرمی‌برند.
جلوگیری از بهبودی شکننده، نابرابر ناشی از سیاست‌های ریاضتی اقتصادی، ایجاد اشتغال پایدار و جلوگیری از بیکاری گسترده نیاز به گسترش حمایت اجتماعی دارد. برخورداری تمامی کارگران جهان از حمایت اجتماعی جهانی بدون تبعیض یک لازمه برای تمامی کارگران است. کارگران مهاجر نیز باید از این مولفه برخوردار باشند.
دسترسی به حمایت اجتماعی باید همراه با اقداماتی مثل اشتغال‌زایی با کیفیت، گسترش حقوق اساسی و تضمین برابری همراه باشد.
