به گزارش خبرگزاری ایلنا، چند روز پیش، جمعی از اعضای “اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری ایران” در مقابل مجلس حضور یافتند تا بقول حسن صادقی، رییس این اتحادیه، از کمیسیون تلفیق بودجه مجلس “استمداد” بطلبند. حسن صادقی بعنوان سخنران، از همان ابتدا صف این تجمع را از خیزش عظیمی که بیش از چهار ماه در کشور جاری است جدا کرده، از مسئولین حکومتی تملق و چاپلوسی نموده و اعلام کرد که بازنشستگان در”چهارچوب همین نظام و انقلاب” میتوانند مطالبه خود را طرح و از مسئولین در خواست رسیدگی کنند. یکی از ارکان این نظامْ مجلس اسلامی است. مجلسی که با بیشرمی تمام پیشنهاد فروش نفت توسط سازمان تامین اجتماعی را مطرح میکنند. طرحی که به گفته صادقی اگر به اجرا درآید این سازمان “مورد تحریم های آمریکا” قرار گرفته و در نتیجه “ضربه بزرگی” به بازنشستگان وارد میشود. علیرغم این هشدارها از عواقبی که این طرح مجلس میتواند برای بازنشستگان به بار آورد، این مجلسی است که بازنشستگان از آن “خیر” دیده اند و “یاری رسان” آنها بوده است. براستی تملق و چاپلوسی هم حدی دارد!
اما اجازه دهید ببینیم که این استمداد صادقی از کمیسیون تلفیق بودجه مجلس برای چیست که این چنین در مقابل این فاسدان و چپاولگران به التماس افتاده است. صادقی از مجلسیان میخواهد که آنها از طلبِ ۶۳۰ هزار میلیارد تومانی سازمان تامین اجتماعی از دولت، ۱۸۰ هزار میلیارد تومان آنرا در بودجه سال ۱۴۰۲ برای سازمان تامین اجتماعی در نظر بگیرند. قبل از هرچیز باید از این جناب پرسید پس بقیه بدهی دولت به سازمان تامین اجتماعی چه میشود! دولتی که به اندازه کافی بودجه دارد تا ۳۴۹ میلیارد تومان به دفتر تبلیغات اسلامی قم، ۳۱۷۳ میلیارد تومان به شورای عالی حوزه های علمیه، ۶۴۰۰ میلیارد تومان به مرکز خدمات حوزه های علمیه اختصاص دهد، مبالغی که نسبت به سال پیش هرکدام به ترتیب ۵۴%،۶۰% و۱۳۰% رشد داشته اند، چرا نباید کل بدهی خود را به بازنشستگان ادا کند و یا چرا تا حالا حداقل مبلغی را در بودجه سال ۱۴۰۲ در نظر نگرفته است. اجازه دهید این را نیز اضافه کنیم که بودجه امسالِ ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر نسبت به سال گذشته ۷۴ درصد افزایش داشته و به بیش از ۷۶ میلیارد تومان رسیده است. هم چنین، رقمِ حدودی ۸ هزار میلیاردی برای سازمان صدا وسیما در لایحه بودجه ۱۴۰۲ نشان می‌دهد که سهمِ این سازمان به مراتب و در مقایسه با دو سال گذشته، افزایش داشته است. این ها سازمانها و ارگانهایی هستند که هرکدام در سرکوب کارگران و دیگر اقشار مزدبگیر و محروم جامعه نقش داشته و بهمین خاطر مورد تنفر مردم هستند.
شعارهایی نظیر ” ننگ ما ننگ ما صدا و سیمای ما” از جمله شعارهای معروف در تظاهرات بازنشستگان و دیگر گروهای اجتماعی و در شهرهای مخلتف بوده است. اما چشم و گوش کسانی مثل صادقی در مقابل این حقایق بسته است! اینها برای ابقای پست و مقام خود راه دریوزگی را انتخاب کرده اند!
در اینجا و در ارتباط با بدهی های دولت های مختلف به سازمان تامین اجتماعی، کافی است به نامه ای که اخیرا از طرف سازمان بازرسی کل کشور خطاب به ابراهیم رییسی، رییس جمهور کشور، نوشته شده اشاره کنیم. نامه ای که در آن از “بحران” سازمان تامین اجتماعی به‌عنوان بزرگترین صندوق بیمه‌ای کشور با بیش از ۴۵ میلیون بیمه شده که ۵۵ درصد جمعیت کشور را شامل میشود، اشاره شده است. با استناد به این نامه و همچنین محاسبات مندرج در ایلنا و با محاسبه “نرخ تعدیل”ْ بدهیِ دولت مبلغی نزدیک به ۷۰۰ هزار میلیارد تومان است. بحرانی که در آن دولتها، مجلس های مختلف، مدیرعاملان سازمان تامین اجتماعی و شستا دست در دست همدیگر و در غارت و چپاول اندوخته ای که میلیون ها کارگر در طی سالهای مختلف برای آن از جان خود مایه گذاشته اند سهیم بوده اند.
اما تنها “راه حل”ِ این غارتگران و چپاولگران برای غلبه بر بحران سازمان تامین اجتماعی توافق بر سر ماموریت دادن به گروهِ “تحقیق و تفحص” در مجلس برای بررسی تخلف در سازمان تامین اجتماعی و شستا (شرکت سرمایه گذاری تامین اجتماعی) میباشد. گروهی که در سال ۹۲ و زمانی که سعید مرتضوی مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی بود مامور تهیه گزارش شد. گزارش تهیه و در صحن علنی مجلس قرائت شد! اما بعد آن را کنار گذاشتند! “یک برچسب کوچک” روی گزارش زدند که “خطر امنیتی” دارد و “اعتماد عمومی” را تحت تاثیر قرار می‌دهد و بنابراین آن را “بایگانی” کردند. بار دیگر و در ۷ تیر امسال، تقاضای تحقیق و تفحص از شرکت شستا از سال ۱۳۹۲ الی ۱۳۹۹ مورد موافقت نمایندگان مجلس قرار گرفت. اما این هیئت ۷ ماه بعد از تصویب، نه تنها به هیچ نتیجه‌ای نرسیده بلکه هیچ گزارش کاری نیز از پیشرفت خود ارایه نداده است.
باید گفت که هیئت تحقیق و تفحص یکی دیگر از ثمرات مجلسی است که بازنشستگان از آن “خیر” دیده اند و “یاری رسان” آنها بوده است!
تا آنجاییکه به راه حل بازنشستگان به دزدی ها و چپاولگری های دست اندرکاران حکومتی از اندوخته های آنها بر میگردد باید گفت دست اندرکاران حکومتی، در دولت، مجلس، سازمان تامین اجتماعی و شستا، علیرغم هر اختلافی که ممکن است با هم داشته باشند، همگی در پایمال کردن حقوق بازنشستگان باهم توافق داشته و با استفاده از انواع و اقسام ارگانهای سرکوب تلاش میکنند که هر صدایِ عدالت خواهانه ای را سرکوب نمایند.
بهمین دلیل، اتحاد و همبستگی بازنشستگان و کارگران شاغل و دیگر اقشار مزدبگیر جامعه بیش از پیش ضروری و لازم است. تنها در صورت یک تغییر توازن قوا به نفع اقشار محروم جامعه است که بازنشستگان نیز قادر به احقاق حقوق “صنفی” خود خواهند شد.
خیزش انقلابی مردم در بیش از پنج ماه نشان داد که میتوان با نیروی اتحاد و همبستگی حکومت را وادار به عقب نشینی نمود؛ خیزشی که میتواند الهام بخش همه کارگران و دیگر مزدبگیران در مبارزه خود علیه کارفرمایان و دولت حامی آنها باشد.
به پایان سال شمسی نزدیک میشویم. کارگران از یک طرف، کارفرمایان و دست اندرکاران حکومتی از طرف دیگر خود را برای نبرد بر سر دستمزد، یکی از اساسی ترین مسایل کارگری و جامعه، آماده میکنند. وقت آنست که بازنشستگان با اعلام همبستگی با کارگران صف متحدی را در مقابل دولت و کارفرمایان بر پا کنند. علاوه بر آن، باید همهِ مردم مبارز و انقلابی را به حمایت از مبارزات کارگران و بازنشستگان فراخواند. فراخوانی برای همبستگی همگان برای برپا کردن جامعه ای عاری از هرگونه درد و رنج طبقاتی و تبعیضات اجتماعی؛ همراه شو عزیز! این درد مشترک هرگز جدا جدا درمان نمی شود!
🔸هیأت تحریریه رسانه‌های اتحادیه آزاد کارگران ایران
