روز گذشته یازدهم آذر، روز تاریخیِ دیگری در تاریخ مبارزات معلمان کشور بود. در بیش از بیست و چهار استان و هشتاد شهر معلمان دست به اعتراضات پرشکوهی زدند؛ سخنرانی کردند، شعار دادند و سرودهای دسته جمعی خواندند. در کلاب هاوسی که به همین مناسبت برگزارشده بود معلمان از شهرهای مختلف درباره این تجمعهای پرشکوه گزارش دادند. اما رسانههای حکومتی درباره این واقعهی مهم تاریخی سکوت کامل کردند. در عوض چندین روزنامه مهم حکومتی منجمله کیهان و جمهوری اسلامی “ملاقات سر زده” رییس جمهور با خانواده های بیماران SMA را در بوق و کرنا کردند. این رسانههای جیرهخوار فکر میکردند که بدینوسیله قادر خواهند بود به اعتراضات پرشکوه معلمان سرپوش بگذارند.
زهی خیال باطل! خبر این اجتماعات در همان ساعات اولیه و از طریق مدیای اجتماعی و رسانههای مستقل به گوش همه رسیده بود. منجمله آقای محمد حبیبی سخنگوی کانون صنفی معلمان و درحالیکه هنوز اجتماعات به پایان نرسیده بود در یک گفتگوی کوتاه اخبار تجماعات را گزارش داد. (ویدیو ضمیمه است). دست اندرکاران دولتی باید بدانند نه سانسور و نه سکوت درباره مبارزات بخشهای مختلف جامعه دردی را از آنها دوا نمیکند. در عصر مدیای اجتماعی عمر این حربهها مدتهاست که به پایان رسیده است.
پیش به سوی هرچه همبستهتر شدن مبارزات معلمان، کارگران، دانشجویان، زنان و بخشهای مختلف جامعه
🔸 گروه ادمین رسانههای اتحادیه آزاد کارگران ایران