✍️ مرتضی شریفی
تیتر بالا جواب سازمان برنامه و بودجه به افراد دارای معلولیت وقتی آنها خواهان اجرای قانون حمایت از معلولان میشوند میباشد!
حذف بودجه معلولان در برنامه هفتم توسعه؛ تصمیم شهرداری برای خصوصی سازی حمل و نقل معلولان، بسیج نیروهای انتظامی برای ایجاد ترس و وحشت در تجمع اعتراضی افراد معلولی که اغلب یا روی ویلچرو یا با عصا و واکر و به کمک دیگران به تظاهرات میایند و بالاخره خراب کردن خانه فرد معلولی در چابهار و بعد از ۱۵ سال اقامت در آن خانه توسط ماموران بنیاد مسکن و نیروهای نظامی با لودر، بخشی از عملکرد جناتیکارانه حکومتی است که از وحشت سرنگونی راهی جز اعمال قساوت و قلدرمنشی در مقابل خود نمیبند که حتی از تعرض به معلولین که بی پناهترین قشر جامعه هستند فروگذار نمیکند.
علاوه بر حذف بودجه حمایت از معلولین شورای شهر و شهرداری تصمیم گرفته اند که ملک سامانه حمل و نقل معلولان و جانبازان که تنها شانس معلولان برای رفت و آمد است را به بخش خصوصی واگذار کنند. این واگذاری در شرایطی است که بیش از ۹۰ درصد ایستگاه‌های مترو و وضعیت بی آرتی برای افراد دارای معلولیت مناسب نیست و فاقد آسانسور است و با ویلچر هم نمی‌شود از پله برقی استفاده کرد. واگذاری به بخش خصوصی همان و بدتر شدن وسایل حمل و نقل برای معلولان همان! پاسخ این حکومت به بحران و بن بست اقتصادی فقط گسترش بیسابقه دزدی و فساد و تاراج امکانات و ثروت جامعه است و در مقابل پرسش معلولان بیشرمانه اعلام میکنند “مراکز معلولان را ببندید، پولی در بساط نداریم.”
افراد دارای معلولیت علیرغم محدودیت هایی که برای رفت و آمد دارند نشان داده اند که برای احقاق حقوق خود بپاخاسته ومصمم هستند که صدای اعتراض خود را بگوش حاکمان برسانند. برپایی چندین تظاهرات درسال گذشته و امسال و در شهرهای مختلف و بخصوص تظاهرات هماهنگ و در ۱۸ شهر دراردیبهشت امسال نشان میدهد که معلولین همانند دیگر اقشار محروم جامعه برای کسب مطالبات خود به میدان مبارزه آمده اند و در تجمعات اعتراضی خود اعلام میکنند که آنها “نوکری”و “صدقه”از دولت نمیخواهند بلکه خواهان احقاق حقوق خود میباشند. یکی از مطالبات عمده معلولین اجرای ماده ۲۷ قانون حمایت از معلولان است. قانونی که پنج سال از تصویب و ابلاغ آن گذشته اما هنوز اجرا نشده است. طبق ماده ۲۷ قانون حمایت از معلولان، دولت موظف است به همه معلولان شدید و خیلی شدیدِ فاقد شغل و درآمد، ماهانه حداقل دستمزد سالانه مصوب وزارت کار را پرداخت و اعتبارات لازم برای آن را در قوانین بودجه کشور در نظر بگیرد. این در حالی است که سازمان برنامه و بودجه در برنامه هفتم توسعه نه تنها بودجه ای برای اجرای قانون حمایت از معلولان در نظر نگرفته است، بلکه در پاسخ به پرسش معلولان به صراحت اعلام کرده “مراکز معلولان را ببندید. پولی در بساط نداریم”.
افراد دارای معلولیت بخوبی میدانند که مبارزه آنها برای کسب مطالباتشان با مبارزه سایر جنبش های اجتماعی گره خورده است. جنبش های اجتماعی که در شهریور سال گذشته و با پرچم “زن زندگی آزادی” بمیدان آمدند تا یکبار و برای همیشه بساط سیستم اقتصاد-سیاسی و اجتماعی که بر پایه استثمار و تبعیض میلیون ها انسان زحمتکش و کارگر استوار است را یکسره کنند. بهمین خاطر “کمپین معلولان” در طی بیانیه ای حمایت خود را از این خیزش اجتماعی اعلام نمود. در بیانیه کمپین که بمناسبت تحریم “برنامه های روز جهانی افراد دارای معلولیت” و در آذر ماه سال گذشته نوشته شده آمده است که به پاس احترام به “جمعی از هموطنان مان که به گناه فریاد حق‌طلبی، کشته، معلول و مجروح و یا بازداشت شدند”کمپین معلولان برنامه های “امسال”را تحریم کرده و بر ضرورت توانبخشی شهروندانی که در پی “حوادث تلخ اخیر معلول گشته‌اند” تاکید مینماید. در این رابطه مدیر این کمپین، بهروز مروتی، که سالهاست در حوزه حقوق معلولان فعال است را اطلاعات سپاه به دلیل تحریم روزجهانی معلولان و برای ارائه توضیحاتی در این باره احضار میکند.
آنچه مسلم است موانع و مشکلات و مطالبات این قشر بسیار بیشتر از آنچه که در این نوشته آمده است میباشد. بر طبق آمارهر سال حداقل ۳۰۰ هزار نفر به جمعیت معلولان اضافه میشوند و این درحالی است که حکومت هیچ برنامه ای برای بهبود شرایط این قشر عظیم اجتماعی ندارد.
اکثریت بالای افراد دارای معلولیت بخشی از طبقه کارگر و از زمره محرومان جامعه هستند. در جامعه ای که مبنای آن دفاع از حرمت و رفاه انسانها باشد این وظیفه حکومت هاست که امکانات و تسهیلات لازم برای شرکت فعال معلولین در کلیه شئون زندگی اجتماعی، تسهیلات و تجهیزات ویژه معلولین در اماکن عمومی، معابر، مجموعه های مسکونی فراهم نمایند.
همه شواهد نشان میدهد که خیزشی دیگر و با ابعادی بزرگتر و همچون رودخانه ای پرخروش عروج خواهد کرد. باید برای آنروز آماده شد! در آن روز با شکوه افراد دارای معلولیت بخشی از این رودخانه پر خروش خواهند بود. رودخانه ای که میآید تا بساط این سیستم غارتگر و چپاولگر را جارو کند و راه را برای جامعه‌ای بدون هرگونه تبعیض و استثمار انسان از انسان هموار نماید!
✍️ مرتضی شریفی
