ماه‌ها قبل از تصویب حذف ارز ترجیحی دست‌اندرکاران حکومتی بخوبی میدانستند که حذف ارز ترجیحی حمله‌ی بزرگِ دیگری به زندگی و معیشت میلیون‌ها انسان کارگر و زحمتکش و باعث فوران خشم دوباره مردم خواهد شد. آنها بارها و صراحتا نگرانی خود را از تکرار “فاجعه” بنزین سال ۹۸ ابراز نمودند. احمد نادری نماینده اصولگرای مجلس یازدهم گفت: اگر ارز ترجیحی حذف شود ما سال آینده باید شاهد شورش‌های اجتماعی بدتر از فاجعه بنزینی سال ۹۸ باشیم و اینکه “مردم فقیر و بینوا” که اکنون درگیر بازی بقا شده‌اند به کف خیابان خواهند آمد و “فاجعه‌ای عظیم” را رقم خواهند زد.
علیرغم ابراز این ترس و وحشت و اخطار به فاجعه‌ای دیگر، این لایحه در اسفند سال ۱۴۰۰ و با رای اکثریت نمایندگان مجلس تصویب شد. شاید این گفته اسماعیل کوثری نماینده تهران حرفِ دلِ همهِ دست‌اندرکاران حکومتی برای توجیه این مسئله میباشد وقتی که گفت: بالاخره، گاهی لازم است برای مصلحت کشور، “جراحی بزرگی انجام شود”، ولی باید قبل از عمل “جراحی” مردم را “قانع و توجیه” کرد که در آن صورت آنان همکاری خواهند کرد و شاهد “تجمعات اعتراضی مردم نخواهیم بود”.
واقعیت آنست که گرانی و تورم و بدنبال آن فقر و بیکاری در جامعه بیداد میکند.
بقول فرشاد مؤمنی، یک کارشناس اقتصادی، در آذر ماه ۱۴۰۰، جهش جمعیت زیر خط فقر در یک دوره سه ساله ۱۳۹۶ تا ۱۳۹۹ “در تاریخ صد ساله ایران بی‌سابقه” بوده است. حال با حذف ارز ترجیحی میتوان به عمق این فاجعه پی برد. بعنوان یک نمونه و بر طبق گزارشی از بازوی پژوهشی سازمان برنامه و بودجه، چنانچه ارز تخصیص داده شده به تمامی نهاده‌های دامی به نرخ نیمایی تغییر کند قیمت نهاده‌های دامی که در حال حاضر مشمول ارز ۴۲۰۰ تومانی هستند، فرآورده های لبنی، گوشت قرمز و سفید و تخم مرغ به طور میانگین ۸۸ درصد افزایش می‌یابد.
در نبود تشکل‌های مستقلی کارگری که بتوانند یکپارچه و متحد، با اعتصابات و اعتراضات خود به مصاف این همه گستاخی حاکمان بروند، این خشم و نفرت کارگران و دیگر اقشار محروم جامعه است که هر روز بیش از روز پیش در وجودشان انباشته میشود تا بار دیگر این خشم و نفرت به فوران آید و خیزش دیگری از نوع خیزش آبان بیآفریند. اما دست‌اندرکاران حکومتی، تجربه گرفته از کابوسِ بقول خودشان “فاجعه عظیم” آبان‌ماه، خود را برای مقابله با آن خیزش‌ها آماده میکنند. آنها خیلی خوب میدانند که علیرغم فریبکاری‌هایی نظیر آنکه باید “قبل از عمل جراحی” مردم را “قانع و توجیه” کرد، سرکوب مقاومت مردم است که جواب آخر را میدهد؛ جوابی کلاسیک که در همه جای دنیا اجرا میشود. در این رابطه باید به جلسه مشترک رئیس سازمان اطلاعات سپاه به همراه نمایندگان سایر نهادهای امنیتی به مجلس شورای اسلامی در اسفندماه سال پیش اشاره کرد. اگرچه جزئیات این جلسه مشترک محرمانه باقی مانده است ولی به گفته نظام الدین موسوی، نماینده تهران در مجلس، طائب از اطلاعات سپاه پاسداران “نگاه کارشناسی دستگاه‌های امنیتی” را برای دیگران توضیح داده است. از همین اندازه اطلاعاتی که به بیرون این جلسه راه پیدا کرده است بخوبی میتوان از ترس و وحشت دست‌اندرکاران حکومتی و همچنین از نقشه‌هایی که دستگاه‌های امنیتی از همین الان برای سرکوب اعتراضات توده‌ای احتمالی آینده تدارک دیده‌اند پی برد.
در خاتمه باید یادآوری کنیم که حذف ارز ترجیحی مسئله‌ایست که اثرات خانمانسوز آن نه تنها گریبان زندگی کارگران را خواهد گرفت بلکه ضربه مهلکی بر زندگی و معاش دیگر مزدبگیران و سایر اقشار محروم جامعه نیز است. به‌همین خاطر جدالی است که باید همه مزدبگیران و اقشار محروم جامعه متحد و یک صدا به مصاف آن بروند و این خشم نهفته‌ی ناشی از این همه ستم و بی‌حرمتی به میلیون‌ها انسان زحمتکش و کارگر را به طوفانی بر علیه این مناسبات ضدانسانی تبدیل نمایند.
هیئت تحریریه رسانه‌های اتحادیه آزاد کارگران ایران
